Lang, lang geleden wel 30.000 jaar terug liep er een reuzenbeest rond in Nederland. Hij had lange, kromme slagtanden, een dikke harige vacht en grote plompe poten. Het was een mammoet! En niet zomaar eentje… deze mammoet zou later beroemd worden als de Mammoet van Heukelum.
dijk breekt door
In het jaar 1820, toen mensen nog met paard en wagen reden, gebeurde er iets bijzonders in het dorpje Heukelum. De dijk langs de rivier de Linge brak door! Het water stroomde over de velden en maakte alles nat en modderig.
Toen het water eindelijk wegzakte, ging een boer genaamd Frans van Wilgen zijn land bekijken. Maar wat hij daar vond, was geen kapotte schop of een verloren klomp… het was een gigantische schedel! Zo groot als een badkuip, met twee enorme slagtanden eraan.
Wat is dit voor beest?
Frans wist niet wat hij gevonden had. Was het een reuzenkoe? Een draak? Nee — het bleek een mammoet te zijn! Een uitgestorven olifantensoort die in de ijstijd leefde, toen het in Nederland nog superkoud was en er sabeltandtijgers rondliepen.
Wetenschappers uit heel Europa wilden de schedel zien. Zelfs Georges Cuvier, een beroemde geleerde uit Frankrijk, bestudeerde hem. Hij zei: “Dit is een echte mammoet, en hij leeft niet meer. Hij is uitgestorven!”
Van kermis naar museum
Maar Frans wilde niet meteen de schedel verkopen. Hij nam hem mee naar kermissen, waar mensen een muntje betaalden om het reuzenhoofd te bekijken. Pas jaren later werd de schedel verkocht aan een groep slimme mensen die hem naar het Teylers Museum in Haarlem brachten.
Daar kun je hem nu nog steeds zien! De Mammoet van Heukelum staat daar trots te pronken, als een herinnering aan een tijd waarin reuzenbeesten door Nederland wandelden.
Wist je dat…
- Mammoeten hadden een dikke vacht om zich warm te houden in de ijstijd.
- Ze aten gras, bladeren en mos.
- De slagtanden konden wel vier meter lang worden!