Ergens tussen kronkelende dijken en knorrige koeien lag het slaperige stadje Heukelum. Niet veel gebeurde daar behalve op zaterdagen, want dan gebeurde er iets ronduit wonderlijks. Dan stond hij daar ineens, brullend en brommend, slenterend en stampend Mammie de Mammoet.

Mammie was geen gewone mammoet ten eerste hij was springlevend. Hij had een vacht zo dik als de matras van een prinses en voeten groter dan de eettafel van je oma. Maar bovenal had hij een hart zo warm als een pan chocolademelk.

Elke zaterdag slenterde Mammie naar het voetbalveld van Heukelum. Hij ging niet voor de punten. Niet voor de penalty’s. Niet eens voor het patatje met mayo achteraf. Nee Mammie kwam voor de sfeer. Hij brulde mee met liedjes, juichte voor álle mooie acties, en snapte niets van mensen die met rode koppen en boze blikken schreeuwden om een buitenspelmoment.

Voetbal is als een taart, zei Mammie eens. Als je ruzie maakt over de slagroom, proef je niks van de chocolade!

Maar toen op een dag, uit het niets, kwam er een glanzende brief met gouden letters, bezorgd door een slaperige duif. Beste Mammie,stond er. Wij van Ajax nodigen u uit voor een bezoek aan de Johan Cruijff ArenA. Breng uw charme en uw slagtanden mee.

Die ochtend poetste Mammie zijn ivoren krullen, stapte in een wagon zo groot als een olifantenbadkuip, en puffend en blazend reed hij richting Amsterdam. In de ArenA werd hij ontvangen als een koninklijke. Supporters zongen, stewardessen giechelden, en zelfs de stadion Lynx Lucky zat stil te kijken.

Toen kwam het hoogtepunt van de dag Mammie mocht het veld op, helemaal alleen. Hij stapte naar de middenstip die op mysterieuze wijze precies op maat leek voor een mammoetpoot en klik! ging de camera. Een foto werd gemaakt. Een foto zó prachtig, zó bijzonder, dat zelfs de scheidsrechter een traantje wegpinkte.

Die middag zong de supporters in  Amsterdam samen een lied, speciaal voor hem

“Van mammoet ole ole”

En toen hij die avond terugkeerde naar Heukelum, met een Ajax-sjaal om zijn harige nek, riep hij vrolijk uit het treinraam. Vandaag was ik voor Ajax maar morgen? Morgen ben ik weer voor de thuisploeg! of dit nu Heukelum, FC-Utrecht of Groningen is daar waar de wind me brengt zal ik voor de thuisploeg juichen.