Het is een dag die in het geheugen gegrift staat van elke FC Utrecht-supporter. Na de bittere nasmaak van de verloren bekerfinale tegen Ajax vorig jaar, door een doelpunt dat duidelijk buitenspel was, stond FC Utrecht weer in de finale. Dit keer was Feyenoord de tegenstander, en de spanning was voelbaar.
De reis naar de finale begon vroeg op de dag. Het was een warme dag, perfect voor voetbal. We hadden een vlag mee, ondersteund door een plastic buis gevuld met hout om doorbuigen te voorkomen tijdens het zwaaien. Bij de ingang werd de buis gecontroleerd, en er was een moment van spanning toen de beveiliging probeerde deze in beslag te nemen. Maar na enkele vergeefse pogingen om de buis te breken, en hij niet voor gek wilde staan bij zijn collega’s mochten we snel doorlopen, tot grote opluchting en stiekem hadden we wel lol om deze actie.
De wedstrijd zelf was een waar spektakel. Dirk Kuijt, die zijn laatste officiële duel voor FC Utrecht speelde, stond tegenover zijn toekomstige club. Voor Paul Bosvelt van Feyenoord was het ook een bijzonder moment, aangezien hij afscheid nam. Beide spelers speelden een cruciale rol in deze memorabele wedstrijd.
FC was indrukwekkend, met betrouwbare spelers zoals doelman Harald Wapenaar, de onverzettelijke verdedigers Stijn Vreven en Patrick Zwaanswijk, de onvermoeibare middenvelders Jean-Paul de Jong en Pascal Bosschaart, en de aanvallende krachten Igor Gluscevic en Kuijt. De teamgeest, gesmeed door trainer Foeke Booy, was de sleutel tot succes.
De openingstreffer was een meesterwerk. Jean-Paul de Jong’s schot, vijf minuten voor rust, was een moment van pure magie. De bal vond op wonderbaarlijke wijze het net, en zette FC Utrecht op een 1-0 voorsprong. Dit doelpunt gaf het team vleugels, en al snel volgden meer doelpunten, waardoor de score uitliep tot 3-0.
De wedstrijd kende een moment van spanning toen Bonaventure Kalou de stand op 3-1 bracht en Feyenoord een strafschop leek te krijgen. Maar scheidsrechter Ruud Bossen dacht daar anders over en stuurde Bosvelt met rood van het veld.
Vanaf dat moment was de Amstel Cup voor FC Utrecht. Kuijt’s doelpunt, na een indrukwekkende solo, maakte de overwinning compleet. Het was een feest dat niemand snel zal vergeten, een feest dat de pijn van de verloren finale van het jaar ervoor deed vergeten.
De statistieken van de wedstrijd spreken voor zich, maar het zijn de herinneringen en emoties die deze overwinning zo speciaal maken. FC Utrecht – Feyenoord 4-1, een score die in de harten van de fans gegraveerd zal blijven als een symbool van veerkracht en triomf.