Het was een avond die beloofde te worden gevuld met spanning en sportieve strijd, terwijl we stapvoets naar Doetinchem reden wegens veel sneeuw voor de wedstrijd tussen De Graafschap en FC Utrecht. De verwachtingen waren hooggespannen, niet alleen voor het voetbal, maar ook voor de ongeëvenaarde sfeer die de uitsupporters in Nederland zo waarderen. De Vijverberg stond bekend als een plek waar gezelligheid heerst en waar men zonder gedoe van het spel kan genieten.
Vele fans hadden de traditie om een biertje te drinken bij het bekende café aan het spoor, een ritueel dat bijna net zo belangrijk was als de wedstrijd zelf. Maar na ruim twee uur rijden, bereikten we de ingang van het stadion, waar ons het ontnuchterende nieuws te wachten stond: het duel was afgelast. Te veel bevroren plekken op het veld maakten het onmogelijk om te spelen. Daar stonden we naar ruim twee uur rijden, buiten het stadion, geen koffie , geen bier en geen warme worst.
De teleurstelling was voelbaar, maar al snel kwam het nieuws dat we twee dagen later weer die kant op konden. Ironisch genoeg hadden we die week al een bekerwedstrijd tegen De Graafschap gespeeld, wat betekende dat we binnen twee weken drie keer naar Doetinchem zouden afreizen. Gelukkig waren de brandstofprijzen niet torenhoog, een kleine troost voor de vele kilometers die we aflegden.
Deze ervaring was een herinnering aan de onvoorspelbaarheid van voetbal en het Nederlandse weer, maar ook aan de veerkracht en toewijding van de fans. Weer of geen weer, voetbal blijft een passie die ons samenbrengt, zelfs als de natuur anders beslist